Проект: Энциклопедия одного слова

1.Выбери какое- нибудь слово, любое.

дом

2.Посмотри все словари и исследуй, что означает это слово, откуда( из какого языка) оно пришло.

Не известно из какого языка.

  1. архитектурное сооружение, предназначенное для жилья, и имеющее, как правило, стены, дверь и крышу ◆ Просторный дом. ◆ Трёхэтажный дом. ◆ Дом в центре города. ◆ Мне жаль, что до́мы наши но́вы, // Что прибиваем мы на них // Не льва с мечом, не щит гербовый, // А ряд лишь вывесок цветных. А. С. Пушкин
  2. место, где кто-либо постоянно проживает ◆ Здесь мой родной дом. ◆ Всё смешалось в доме Облонских. Л. Н. Толстой, «Анна Каренина»
  3. офиц. совокупность жилых или производственных корпусов, а также служебных строений, расположенных на одном земельном участке и имеющих один учётный номер ◆ Около полуночи с 12 на 13 сентября он подъехал ко второму подъезду дома номер 33, корпус 1 по улице Паши Савельевой. Дмитрий Соколов-Митрич, «Смерть за Круга. В Твери расстрелян человек, которому молва приписывает убийство знаменитого шансонье», 2002.09.20 // «Известия» (цитата из Национального корпуса русского языка, см. Список литературы)
  4. перен. фирма, предприятие ◆ Торговый дом. ◆ Издательский дом.
  5. спорт. в кёрлинге — мишень в конце ледовой полосы, образованная четырьмя концентрическими кругами ◆ Команда, чей камень (или камни) в конце энда располагается ближе к центру дома, выигрывает энд.
  6. спорт. в бейсболе база, с которой начинается и которой заканчивается пробежка игрока ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  7. перен. семья, династия, клан ◆ Трёхсотлетие дома Романовых. ◆ Главы двух враждующих домов. ◆ Чума на оба ваши дома.

Сколько у него значений, подбери к нему синонимы, антонимы.

синонимы-здание, корпус,жилище, жильё, жилплощадь, резиденция, фирма, предприятие, семья, династия, клан

антонимы- нету

Составь с этим словом словосочетания.

Большой дом, родной дом

красивый дом

Составь предложения с этим словом: с точкой, вопросительным знаком, в разных формах.

Его дом находился в дали от рабочего места.

Что можно назвать домом?

Где чаще всего используется это слово ( например, в речи, в худ. произведении,…).

Чаще всего слово дом используется в речах. Когда люди знакомятся друг с другом они иногда говорят о своих место жительствах что огним словом называют домом.

Какие эмоции вызывает у тебя это слово?

Слово дом у меня вызывает эмоции канфорта.

Facts about Tutankhamor

8 things you (probably) didn’t know about Tutankhamun

1.His original name was not Tutankhamun

Tutankhamun was originally named Tutankhaten. This name, which literally means “living image of the Aten”, reflected the fact that Tutankhaten’s parents worshipped a sun god known as “the Aten”. After a few years on the throne the young king changed his religion, abandoned the Aten, and started to worship the god Amun [who was revered as king of the gods]. This caused him to change his name to Tutankhamun, or “living image of Amun”.

Tutankhamun was not, however, the name by which his people knew him. Like all of Egypt’s kings, Tutankhamun actually had five royal names. These took the form of short sentences that outlined the focus of his reign. Officially, he was:

(1) Horus Name: Image of births
(2) Two Ladies Name: Beautiful of laws who quells the Two Lands/who makes content all the gods
(3) Golden Horus Name: Elevated of appearances for the god/his father Re
(4) Prenomen: Nebkheperure
(5) Nomen: Tutankhamun

His last two names, known today as the prenomen and the nomen, are the names that we see written in cartouches (oval loops) on his monuments. We know him by his nomen, Tutankhamun. His people, however, knew him by his prenomen, Nebkheperure, which literally translates as “[the sun god] Re is the lord of manifestations”.

2.Tutankhamun has the smallest royal tomb in the Valley of the Kings

The first pharaohs built highly conspicuous pyramids in Egypt’s northern deserts. However, by the time of the New Kingdom (1550–1069 BC), this fashion had ended. Most kings were now buried in relative secrecy in rock-cut tombs tunnelled into the Valley of the Kings on the west bank of the Nile at the southern city of Thebes (modern-day Luxor). These tombs had inconspicuous doors, but were both spacious and well decorated inside.

Cemeteries carried their own potent magic, and dead kings were thought to have powerful spirits that might benefit others. Burial amongst his ancestors would have helped Tutankhamun to achieve his own afterlife. It therefore seems likely that Tutankhamun would have wished to be buried in a splendid tomb in either the main valley or in an offshoot, the Western Valley, where his grandfather, Amenhotep III, was buried. But, whatever he may have had intended, we know that Tutankhamun was actually buried in a cramped tomb cut into the floor of the main valley.

It may be that Tutankhamun simply died too young to complete his ambitious plans. His own tomb was unfinished, and so he had to be buried in a substitute, non-royal tomb. However, this seems unlikely, as other kings managed to build suitable tombs in just two or three years. It seems far more likely that Tutankhamun’s successor, Ay, a king who inherited the throne as an elderly man, made a strategic swap. Just four years after Tutankhamun’s death, Ay himself was buried in a splendid tomb in the Western Valley, close by the tomb of Amenhotep III.

The unexpectedly small size of Tutankhamun’s tomb has led to recent suggestions that there may be parts as yet undiscovered. Currently Egyptologists are investigating the possibility that there may be secret chambers hidden behind the plastered wall of his burial chamber.

3.He was buried in a second-hand coffin

Tutankhamun’s mummy lay within a nest of three golden coffins, which fitted snugly one inside another like a set of Russian dolls. During the funeral ritual the combined coffins were placed in a rectangular stone sarcophagus. Unfortunately, the outer coffin proved to be slightly too big, and its toes peeked over the edge of the sarcophagus, preventing the lid from closing. Carpenters were quickly summoned and the coffin’s toes were cut away. More than 3,000 years later Howard Carter would find the fragments lying in the base of the sarcophagus.

All three of Tutankhamun’s coffins were similar in style: they were “anthropoid”, or human-form coffins, shaped to look like the god of the dead, Osiris, lying on his back and holding the crook and flail in his crossed arms. But the middle coffin had a slightly different style and its face did not look like the faces on other two coffins. Nor did it look like the face on Tutankhamun’s death mask.  Many Egyptologists now believe that this middle coffin – along with some of Tutankhamun’s other grave goods – was originally made for the mysterious “Neferneferuaten” – an enigmatic individual whose name is recorded in inscriptions and who may have been Tutankhamun’s immediate predecessor. We do not know what happened to Neferneferuaten, nor how Tutankhamun came to be buried in his or her coffin.

4.Tutankhamun loved to hunt ostriches

Tutankhamun’s ostrich-feather fan was discovered lying in his burial chamber, close by the king’s body. Originally the fan consisted of a long golden handle topped by a semi-circular ‘palm’ that supported 42 alternating brown and white feathers. These feathers crumbled away long ago, but their story is preserved in writing on the fan handle. This tells us that that the feathers were taken from ostriches captured by the king himself while hunting in the desert to the east of Heliopolis (near modern-day Cairo). The embossed scene on the palm shows, on one face, Tutankhamun setting off in his chariot to hunt ostrich, and on the reverse, the king returning in triumph with his prey.

Ostriches were important birds in ancient Egypt, and their feathers and eggs were prized as luxury items. Hunting ostriches was a royal sport that allowed the king to demonstrate his control over nature. It was a substitute for battle and, as such, was a dangerous occupation. We can see that Tutankhamun’s body was badly damaged before he was mummified. Is the placement of his ostrich fan so close to his body significant? Is this, perhaps, someone’s way of telling us that the young king died following a fatal accident on an ostrich hunt?

5.Tutankhamun’s heart is missing

The ancient Egyptians believed that it was possible to live again after death, but thought that this could only be achieved if the body was preserved in a lifelike condition. This led them to develop the science of artificial mummification.

Essentially, mummification involved desiccating the body in natron salt, then wrapping it in many layers of bandages to preserve a lifelike shape. The body’s internal organs were removed at the start of the mummification process and preserved separately. The brain, its function then unknown, was simply thrown away – the heart, rather than the brain, was regarded as the organ of reasoning. As such, the heart would be required in the afterlife. It was therefore left in place and, if accidentally removed, immediately sewn back; though not always in its original location.

Tutankhamun, however, has no heart. Instead he was provided with an amuletic scarab inscribed with a funerary spell. This may have happened simply because the undertakers were careless, but it could also be a sign that Tutankhamun died far from home. By the time his body arrived at the undertakers’ workshop, his heart may have been too decayed to be preserved.

6.One of Tutankhamun’s favourite possessions was an iron dagger

Howard Carter discovered two daggers carefully wrapped inside Tutankhamun’s mummy bandages. One dagger had a gold blade, while the other had a blade made of iron. Each dagger had a gold sheath. Of the two, the iron dagger was by far the more valuable because, during Tutankhamun’s lifetime (he reigned from c1336–27 BC), iron, or “iron from the sky” as it was known, was a rare and precious metal. As its name suggests, Egypt’s “iron from the sky” was almost entirely obtained from meteorites.

Several other iron objects were found in Tutankhamun’s tomb: 16 miniature blades, a tiny headrest and an amulet. The fact that these pieces are not particularly well made, combined with their small size, suggest that they were made by local craftsmen who struggled to work the rare meteorite iron. The dagger blade, however, is very different. Beautifully crafted, it is likely to have been imported to Egypt from a region accustomed to working iron. The royal diplomatic archives tell us that, several years before Tutankhamun’s birth, king Tushratta of Mitanni sent a metal dagger to Egypt as a gift to his new son-in-law, Amenhotep III. Given the rarity of good quality iron artefacts at this time, it is possible that Amenhotep’s dagger was inherited by his grandson, Tutankhamun, and eventually buried with him. Given its prominent location within the mummy bandages, it may even be that Tushratta’s dagger was used in Tutankhamun’s mummification ritual.

7.His trumpets have entertained an audience of more than 150 million

Tutankhamun’s grave goods included a small collection of musical instruments: one pair of ivory clappers, two sistra (rattles) and two trumpets, one made from silver with a gold mouthpiece and the other made of bronze partially overlaid by gold. This would not have made a very satisfactory orchestra, and it seems that music was not high on Tutankhamun’s list of priorities for his afterlife. In fact, his trumpets should more properly be classified as military equipment, while his clappers and sistra are likely to have had a ritual purpose.

Tutankhamun’s grave goods included a small collection of musical instruments: one pair of ivory clappers, two sistra (rattles) and two trumpets, one made from silver with a gold mouthpiece and the other made of bronze partially overlaid by gold. This would not have made a very satisfactory orchestra, and it seems that music was not high on Tutankhamun’s list of priorities for his afterlife. In fact, his trumpets should more properly be classified as military equipment, while his clappers and sistra are likely to have had a ritual purpose.

8.Tutankhamun was buried in the world’s most expensive coffin

Two of Tutankhamun’s three coffins were made of wood, covered with gold sheet. But, to Howard Carter’s great surprise, the innermost coffin was made from thick sheets of beaten gold. This coffin measures 1.88m in length, and weighs 110.4kg. If it were to be scrapped today it would be worth well over £1m. But as Tutankhamun’s final resting place it is, of course, priceless.

Պատմությունը որպես գիտություն: Դրա զարգացումը:

Զարգացումը իմ կարծիքով այն առաջընթացն է, որը ապրում է երկիրը: Չզարգացող երկիրը կարելի է համարել դատարկ երկիր, քանի որ հենց զագացումն է հնարավորություն տալիս նոր մտածմունքների, նոր առաջընթացների, նոր հնարավորությունների և բարենպաստ ապագայի: Զարգացումները լինում են տարբեր, դա կախված թ տվյալ ոլորտից, սակայն երբեմն զարգացումները, ոչ թե ինչ-որ նորություն ավելացնելն է, այլ հին սխալները ուղղելը: Երկիրը կարող է չունենալ նոր հնարավորություններ կամ նոր արժեքներ, սակայն ինչ-որ ուղղումներ անելով նա արդեն ապրում է նոր զարգացում: Կարծում եմ, որ ամենակարևոր զարգացումը, որ կարող է ապրել երկիրը դա գիտության ոլորտի զարգացումն է, քանի որ երբ գիտության ոլորտն է զարգանում, ստեղծվում է բարենպաստ ապագա, նոր հնարավորություններ և լավ կյանք է ձևավորվում այդ ամենի արդյունքում: Ամբողջ Հայկական մշակույթը 19-րդ դարի երկրորդ կեսին և 20-րդ դարի կեսին ապրեց զարգացում: Սակայն այն գիտնականները, ովքեր ձևավորել էին իրենց գործունեությունը այդ ժամանակահատվածում ստիպված էին աշխատել հայրենիքի սահմաններից դուրս, քանի որ այդ ժամանակ բացակայում էր ազգային անկախ պետությունը, նրանք աշխատում էին Եվրոպայում, Ռուսաստանում ԱՄՆ-ում և այլն: Անկեղծ ասած ես կցանկանայի առանձնացնել մի քանի գիտնականների, որոնց գործունեությունը ինձ ամենաշատն է գերել: Առաջինը որ կուզեի առանձնացնել՝ Մարգար Առուստամովն է, նա եղել է հայ բժիշկներից և ես նրան առանձնացրեցի, քանի որ այդ ժամանակ բժշկությունը այդքան էլ զարգացած չէր և չկային համապատասխան հարմարավետություններ և բժիշկ լինելը հատկապես այդ ժամանակ բարդ էր շատ: Նա նաև համարվում է բժշկական գիտությունների դոկտոր: Նրան ցարական կառավարությունը աքսորել էր Աստրախան: 1892թ այնտեղ տեղի ունեցավ խոլերիայի մեծ համաճարակ և որի ժամանկա նա մեծ օգնություն է ցուցաբերել հիվանդների դեմ և պայքարելով փորձել է կանխել դրա տարածումը:

1877 թվականին ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի բժշկա-վիրաբուժական ակադեմիան և, որպես զինվորական բժիշկ, գործուղվել Կովկասյան ռազմաճակատ։ Մասնակցել է 1877-1878 թվականների ռուս-թուրքական պատերազմին: 
1879 թվականին, զորացրվելուց հետո, վերադարձել է հայրենի Շուշի՝ ծավալելով բժշկական գործունեություն։  1895թ.-ից աշխատել է Սանկտ Պետերբուրգի Ելենսկու կլինիկական ինստիտուտում: 1890թվական ստացել է պրոֆեսորի տիտղոսը, իսկ 1889թվականին բժշկական գիտությունների դոկտոր:

Հայագիտության ոլորտի գիտնականներից կցանկանայի առանձնացնել Նիկողայոս Մառին: Նա այդ ժամանակահատվածում կատարել է մեծ պեղումներ և հետազոտական աշխատանքներ: Կատարել է Անիի պեղումներ: Այդ պեղումների արդյունքն է եղել <<Անի>> աշխատությունը: Նիկողայոս Մառն արևելագետ է, հայագետ, հնագետ: Անիի համակարգված պեղումներով սկզբնավորել է ծրագրված հնագիտական աշխատանքները Հայաստանում: Պեղումների ընթացքում հայտնաբերել է Բագրատունյաց Գագիկ Ա արքայի (990– 1020 թթ.) ամբողջական արձանը, ինչպես և Գագկաշեն եկեղեցին՝ հատակագծով ու ձևով նման Զվարթնոցին: Ճարտարապետական և արվեստի կոթողներից բացի՝ ուսումնասիրել է միջնադարյան քաղաքաշինությունը, քաղաքի սոցիալական ու վարչական կառուցվածքը, առևտուրն ու արհեստագործությունը և այլն: «Անի» աշխատությունը (1934 թ., ռուսերեն) վերոհիշյալ գիտական ուսումնասիրությունների ամփոփումն է: Նաև կարող եմ առանձնացնել քիմիկոս Ջակոմո Չամչյանին: 
Հետագայում Չամիչյանը տեղափոխվել է Վիեննա և ուսանել Վիեննայի Համալսարանում և պոլիտեխնիկումում՝ իրեն նվիրելով քիմիային։ 
Դեռևս այս տարիներին, լինելով ուսանող, նա հրապարակումներ է ունեցել կենդանաբանական դիտարկումների, թերթաքարերի (schist) բնույթի, և սպեկտրոսկոպիայի վերաբերյալ։ Հետագա ուսումը շարունակել է Հեսսենի համալսարանում, որտեղ ստացել է փիլիսոփայության դոկտորի գիտական աստիճան:

Աղբյուրները՝

<<Հայոց պատմություն 8>> դասագիրք

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8B%D5%A1%D5%AF%D5%B8%D5%B4%D5%B8_%D5%89%D5%A1%D5%B4%D5%AB%D5%B9%D5%B5%D5%A1%D5%B6

http://am.hayazg.info/%D4%B1%D5%BC%D5%B8%D6%82%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B4%D5%B8%D5%BE_%D5%84%D5%A1%D6%80%D5%A3%D5%A1%D6%80_%D5%80%D5%B8%D5%BE%D5%B0%D5%A1%D5%B6%D5%B6%D5%A5%D5%BD%D5%AB

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%86%D5%AB%D5%AF%D5%B8%D5%B2%D5%A1%D5%B5%D5%B8%D5%BD_%D5%84%D5%A1%D5%BC

Մայիսի 6-10 փաթեթ

1. Պատրաստվե՛ք ներկայացնելու «Հայկական մշակույթը 19-րդ դարի երկրորդ կեսին և 20-րդ դարի սկզբին» թեման՝
ա/ Կրթական համակարգը
բ/ Գիտության զարգացումը
գ/ Գրականությունը և մամուլը
դ/ Արվեստը և ճարտարապետությունը /բանավոր, դասագիրք, էջ 154-168/.

Առաջադրանքներ.
1. Ներկայացրե՛ք նշված ժամանակաշրջանի նշանավոր ուսումնական հաստատությունները:

Այդպիսի հաստատություններից կարող եմ նշել՝ Օրգանական լուսաքիմիա հաստատությունը, որի հիմնադիրը եղել է մեծ գիտնական Ջակոմո Չամչյանն, կամ այլ կերպ ասված Հակոբ Չամչյանը: 
2. Օգտվելով տարբեր աղբյուրներից՝ պատրաստե՛ք նյութ նշված ժամանակաշրջանի որևէ գիտնականի մասին:

Ջակոմո Չամիչյանը եղել է մեծ քիմիկոս և իր գործունեությունը սկսել է Հռոմի համլսարանում: Հենց նա է հիմնադրել օրգանական լուսաքիմիան: Կարծում եմ, որ տվյալ ժամանակահատվածում լինել քիմիկոս բարդ է, հատկապես երբ այդ ժամանակ քիմիան զարգացած այդքան էլ չէր: 
Ծնվել է թվականի օգոստոսի 27-ին Իտալիայի Տրիեստ քաղաքում։ Լինելով հայազգի ընտանիքի զավակ՝ նա հպարտանում էր իր ծագմամբ և ժառանգությամբ։ Չամիչյանների ընտանիքի հիմնադիր է համարվում 18-րդ դարի  մեծանուն հայազգի պատմաբան, քերականագետ, լեզվաբան, աստվածաբան և մանկավարժ Միքայել (Միշել) Աբրահամի Չամիչյանը, ովՎենետիկի Մխիթարյան միաբանության անդամ էր։ 
3. Օգտվելով տարբեր աղբյուրներից՝ պատրաստե՛ք նյութ նշված ժամանակաշրջանի արվեստի որևէ ներկայացուցչի մաին:

Գևորգ Բաշինջաղյանը սովորել է Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայում և համարվում է այնտեղի սան: Նա նաև նշել է՝ Այդ շրջանի հայ նկարչությունը, այդ թվում նաև բնանկարը, գեղարվեստական նոր որակ և ազգային շեշտված դիմագծեր է ձեռք բերել հատկապես Մարտիրոս Սարյանի գործերում:

Բաշինջաղյանը նաև գրել է պատմվածքներ, նովելներ, պիեսներ, հոդվածներ՝ արվեստի ու գրականության վերաբերյալ, եռանդուն գործունեություն ծավալել Սայաթ-Նովայի տաղերի հավաքման և հրատարակման, նրա մահարձանի կառուցման, հայ ճարտարապետական կոթողների նորոգման համար: Բաշինջաղյանի ստեղծագործությունների գերակշռող մասը պահվում է Հայաստանի ազգային պատկերասրահում:

Ապրիլի 29-Մայիսի 3 փաթեթ

Ապրիլի 29-Մայիսի 3

Համաշխարհային պատմություն.
https://lib.mskh.am/images/books/Ham.-patm-8_nor-darer.pdf
1. Պատրաստվե՛ք ներկայացնելու՝
ա/ Օսմանյան կայսրության և Իրանի արդիականացման փորձերը.
բ/ Ճապոնիայի և Չինաստանի արդիականացման փորձերը /բանավոր, դասագիրք, էջ 122-133/.

Առաջադրանքներ.
1. Ներկայացրե՛ք 1905-1911թթ. իրանական հեղափոխության ընթացքն ու նշանակությունը:

Պատճառը հակասությունների սրումն էր մի կողմից՝ իմպերիալիստների աջակցությունը վայելող կառավարող ֆեոդալական խմբավորման, Ղաչարական դինաստիայի, մյուս կողմից՝ սաղմնավորվող ազգային բուրժուազիայի, գյուղացիության, արհեստավորների և բանվորների միջև։ Իրանական հեղափոխության վրա մեծ ազդեցություն է գործել 1905 թ.-ին սկսված ռուս, հեղափոխությունը։

Իրանական հեղափոխության ընթացքում ստեղծվեցին ժողովրդա-դեմոկրատական կազմակերպություններ


2. Համեմատե՛ք Ճապոնիայի և Չինաստանի 19-րդ դարի վերջի և 20-րդ դարի սկզբի զարգացման արդյունքները /գրավոր, դասագիրք և այլ աղբյուրներ/.

Ապրիլի 22-26 փաթեթ…

Ապրիլի 22-26

1. Պատրաստվե՛ք ներկայացնելու «Մայիսյան փառահեղ հերոսամարտերը» թեման.
ա/ Սարդարապատի և Բաշ Ապարանի ճակատամարտերը
բ/ Ղարաքիլիսայի հերոսամարտը
գ/ Մայիսյան հերոսամարտերի պատմական նշանակությունը /բանավոր, դասագիրք, էջ 148-151/.

Առաջադրանքներ.
1. Ներկայացրե՛ք Մայիսյան հերոսամարտերի պատմական նշանակությունը /գրավոր, օգտվե՛ք տարբեր աղբյուրներից/.

Մայիսյան հերոսամարտերը Սարդարապատի (մայիսի 21–29), Բաշ Ապարանի (մայիսի 23–29), Ղարաքիլիսայի (մայիսի 24–28) ճակատամարտերն են, որոնք ձախողել են հայերին վերջնականապես բնաջնջելու երիտթուրքական ծրագիրը: Այդ հաղթանակների շնորհիվ Արևելյան Հայաստանի մի մասում վերականգնվել է հայկական պետականությունը. 1918 թ-ի մայիսի 28-ին հռչակվել է Հայաստանի առաջին հանրապետությունը:

Մայիսյան հերոսամարտերը Սարդարապատի (մայիսի 21–29), Բաշ Ապարանի (մայիսի 23–29), Ղարաքիլիսայի (մայիսի 24–28) ճակատամարտերն են, որոնք ձախողել են հայերին վերջնականապես բնաջնջելու երիտթուրքական ծրագիրը: Այդ հաղթանակների շնորհիվ Արևելյան Հայաստանի մի մասում վերականգնվել է հայկական պետականությունը. 1918 թ-ի մայիսի 28-ին հռչակվել է Հայաստանի առաջին հանրապետությունը:

Մայիսյան հերոսամարտերը Սարդարապատի (մայիսի 21–29), Բաշ Ապարանի (մայիսի 23–29), Ղարաքիլիսայի (մայիսի 24–28) ճակատամարտերն են, որոնք ձախողել են հայերին վերջնականապես բնաջնջելու երիտթուրքական ծրագիրը: Այդ հաղթանակների շնորհիվ Արևելյան Հայաստանի մի մասում վերականգնվել է հայկական պետականությունը. 1918 թ-ի մայիսի 28-ին հռչակվել է Հայաստանի առաջին հանրապետությունը:

Ապրիլի 15-19 փաթեթ…

Ապրիլի 15-19

1. Պատրաստվե՛ք ներկայացնելու «Հայաստանը և հայ ժողովուրդը 1-ին աշխարհամարտի տարիներին» թեման.
ա/ Հայոց մեծ եղեռնը
բ/ Ինքնապաշտպանական հերոսամարտերը 1915թ. /բանավոր, դասագիրք, էջ 122-132/.

Առաջադրանքներ.
1. Ձեր կարծիքով՝ ի՞նչ նշանակություն կունենա Թուրքիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը:

Անկեղծ ասաց շատ ցավալի է խոստովանել, սակայն կարծում եմ, որ Թուրքիայի համար մեր ցեղասպանության ճանաչումը ոչ մի փոփոխության չի հանգեցնի, այն ոչինչ նրանց մեջ չի փոխի, քանի որ կարծում եմ, որ նրանք մեզ այդքան հոգևոր և նյութական ցավ պատճառելուց հաստատ իմացել են, որ այդպես են անում, հաստատ հասկացել և գիտակցել են, որ մեծ ցավ են պատճառում և մենք՝հայերս մեծ կորուստ ենք ունենում նրանց պատճառով և նրանց համար նորություն չի լինի ճանաչելը ցեղասպանությունը:
2. Վերհանե՛ք 1915թ. ինքնապաշտպանական մարտերի պատմական նշանակությունը /գրավոր, դասագիրք և այլ աղբյուրներ/.

1915թ. Ինքնապաշտպանական մարտերը մեծ պատմական դեր խաղացին մեր կյանքում: Չնայած այն ամեն ինչը կատարվել էր հայրի կյանքում այսինքն Արևմտյան Հայաստանում և շատ ուրիշ հայաբնակ վայրերում մի պահ հիասթափեցրեց հայերեն, հուսահատ և թևաթափ արեց նրանց, սակայն հենց այդ ինքնապաշտպանությունը օգնեց հայերին նոր ուժ և եռանդ վերցնել, ոգեշնչվել և նորից գնալ առաջ, առաջ դեպի կռիվ: Ինքնապաշտպանությունը շատ-շատ հայերը օգնեց փախչել, օգնեց փրկվել, իսկ որոշ հայեր էլ մնացին մարտի դաշտում և պատվավոր կռվեցին: Հենց այդ պատճառով տվյալ ինքնապաշտպանությունը մեծ դեր խաղաց մեր կյանքում:

Ապրիլի 8-12 փաթեթ…

Ապրիլի 8-12

1. Պատրաստվե՛ք ներկայացնելու «Հայաստանը և հայ ժողովուրդը 1-ին աշխարհամարտի տարիներին» թեման.
ա/ Համաշխարհային պատերազմի Կովկասյան ճակատը
բ/ Հայ կամավորական շարժումը /բանավոր, Հայոց պատմություն-8, էջ 112-120/.

Առաջադրանքներ.
1. Ներկայացրե՛ք Օսմանյան կայսրության և Ռուսաստանի ռազմաքաղաքական ծրագրերը Մերձավոր Արևելքում:

2. Ներկայացրե՛ք հայ կամավորական ջոկատները և նրանց հրամանատարական կազմը /գրավոր, դասագիրք և այլ աղբյուրներ/.

Կամավորական շարժումը սկիզբ առավ Առաջին համաշխարհային պատերազմի հենց սկզբից։ Ռուսական կայսրությունում բնակվող շուրջ 2 միլիոն 54 հազար հայերից ռուսական բանակ են զորակոչվում մոտ 200 հազար հոգի։ Իսկ Անտանտի բանակներում ծառայող հայերի թիվը 50 հազարի է հասնում։ Միաժամանակ հայ հասարակական-քաղաքական շրջանները ձեռնամուխ են լինում կամավորական ջոկատների ստեղծմանը։ Կամավորական ջոկատների կազմակերպումը նպատակ ուներ նպաստել ոչ թե ցարիզմի նվաճողական քաղաքականությանը, այլ օգտագործել նրա ռազմական ուժերը Արևմտյան Հայաստանն ազատագրելու համար։ Ռուսաստանի շահերը Մերձավոր Արևելքում և մասնավորապես Արևմտյան Հայաստանում համընկնում էին հայ ժողովրդի ազատագրական ձգտումներին։ Բացի հայերից, կամավորական ջոկատներ են կազմվում ասորիներից, հույներից, վրացիներից և կովկասյան այլ ժողովուրդներից։Ռուսական հրամանատարությունը, սակայն, վերջնականապես չի հրաժարվում հայ կամավորներից։ Նրանց, իհարկե, ավելի փոքրաթիվ խմբերով, օգտագործում է ռազմաճակատի տարբեր հատվածներում։

Քվյարկությունները Հայաստանի Հանրապետությունում և Գերմանիայում

Բեռլինը Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության մայրաքաղաքն է։ Գերմանիան դեմոկրատական, սոցիալական, իրավական պետություն է։ Այն կազմված է 16 դաշնային երկրներից։ Պետությունը ղեկավարվում է Գերմանիայի հիմնական օրենքով՝ Սահմանադրությամբ։
Հայաստանը ինքնիշխան, ժողովրդավարական, սոցիալական, իրավական պետություն է։ Պետական իշխանությունն իրականացվում է Սահմանադրությանը և օրենքներին համապատասխան՝ օրենսդիր, գործադիր և դատական իշխանությունների տարանջատման և հավասարակշռման սկզբունքի հիման վրա։

Գնահատման մասին կլոր սեղանից

Չիշտն ասած շատ շնորհակալ եմ նախագծի կազմակերպիչներին: Շատ հետաքրքիր էր և բովանդակալից: Արտահայտվեցին շատ մտքեր և տեղի ունեցան շատ քննարկումներ: Նաև եղան շատ բանավեճեր: Իհարկե տրված ժամանակում չտեղավորվեցինք և իհարկե հստակ գնահատման միջոց չներկայացվեց: Իսկ ինչպես ինձ թվային գնահատման միջոցը հարմար է: Հարմար է, որովհետև երեխան իր ամբողջ կյանքում գործ է ունենալու թվերի հետ և դպրոցում նրան նախապես պատրաստում են: Շատերը դեմ էին իմ, բայց քչերն էին համաձայն ինձ հետ: Սկզբում առաջարկվել էր նաև տառային համակարգի գնահատման եղանակ, սակայն համոզվելով, որ դա թվային գնահատման համակարգից կարծես թե չի տարբերվում շատ չքննարկվեց: Վերջում որոշում կայացվեց շարունակել քննարկումը, երբ ինչ-որ սովորոզների խումբ ունենա հստակ գնահատման համակարգ և այն ներկայացնի դպրոցին:

Создайте подобный сайт на WordPress.com
Начало работы